Büyüklerimizden dinlediğimiz yiğitlik efsaneleri ruhumuzu besledi. Nice merd ve namerd destanlarında boz atlı Hızır'ın terkisinde sevdalısına kavuşan veya kavuşmayan aşıkların kederine, sevincine ortak olduk. Namerdin minik öfkesi yüzünden; kendisine, çevresine ve topluma faydalı kıymetli insanların nasıl yıkıldıklarına şahit olduk. Köroğlu'nun şu dizelerini hatırlayın: Merd dayanır, namerd kaçar, Meydan gümbür gümbürlenir. Çamlıbel'in Köroğlu'su deyince, Bozok'un yiğit Çöllo'sunu anmadan olmaz.Yiğitliği, mertliği, ile dillere destan Çöllo. Çöllo; tabanca belinde, martin kucakta zulüm yapan namerdlere karşı aslan kesilmiş: Kızlar altın takmaz oldu saçına Ünün gitti Çöllo'm Çin'e , Maçin'e Gazeten basıldı Moskof içinde Titrettin de Firengistan'ı Çöllo. Çöllo'nun öğle vaktinde kızanlarıyla birlikte Kayzer- Rum'u (Kayseri) bastığı, dokuz bindört yüz Rum'u öldüren bir Yozgatlı olduğu rivayet edilir. Talas'ın altından bir toz kaldırdın Fişek sürdün martinini doldurdun Bir saatlik yerden taşı deldirdin O martin değil de, şimşek mi Çöllo! Neticede Yozgatlı Çöllo'da bir namerdin tuzağına kurban gider. Kadere rıza… Milletimizin hasret istikametlerine yönelen bütün babayiğitlerimiz her ne hikmetse taşa tutulmuşlardır. “Merdin anasını ağlatmayı” kendimize en mukaddes görev bilmişiz. Merd insanların hem ipini çeker, hem de arkasıra döne döne ağlarız.. Namerdin ayak oyunları… … Ve onun içindir ki; özü- sözü doğru,yiğit insanlar hayat ve hizmet kervanında kırgın, yorgun, sessizce hep yokuş çıkarlar… Makam ve varlığa mağrur olan namerdler, üç kuruşluk dünya tamahının peşine düşenler, basiret ve sabır sahibi ehl-i hizmet insanların kıymetini bilemezler. Suç; yokuşlarda tükenen insanlarda mı, yoksa bizde mi? Bir kimse kör ise, güneşin suçu ne! Bırak iki yüzlülüğü, yirmi yüzlü namerd insanların türediği şu toplumda, “falancanın yaptırdığı köprüden geçmeyen “ insanları artık yadırgamıyorum. Hele bu köprü namerd köprüsü ise… Geçme namerd köprüsünden,  Bırak seni sel alsın…