KONUŞMAK DA KOLAY, YAZMAK DA AMA AKİF GİBİ YAŞAMAK ZOR. Durali Doğan                 Millî Mücadele'nin manevi lideri Mehmet Akif Ersoy'u vefatının 86. yıl dönümünde hürmet, rahmet ve minnetle yâd ediyoruz.                 Söylemek kolay, yazmak kolay,                 Ama yaşamak zor.                 Söylediği gibi, yazdığı gibi yaşamak. Hem de insanca.                 Mehmet Akif, konuştuğu gibi, yazdığı gibi yaşayan büyük bir insandı.                 Viranelerin yasçısı baykuşlara döndüm,                 Gördüm de hazanında bu cennet gibi yurdu!                 Gül devrini bilseydim onun bülbülü olurdum,                 Yâ-Rab, beni evvel getireydin ne olurdu?..                 Zaman geçtikçe ona karşı duyulan sevginin arttığını, görüyoruz.                 Akif bayraklaşıyor.                 Vatansever Akif.                 İdealist Akif.                 Mümin Akif, vatansever ve bunların hepsinin üstünde sarsılmaz bir karakter adamı olan Akif'tir O.                 Mehmed Akif'i sevdiren en önemli özelliği karakteridir, ahlakıdır, dava adamı olmasıdır. Âkif, şahsî menfaatleri için hiç bir tulü emele kapılmayan, kalbinin en gizli köşelerinde bile mala, mevkiye, koltuğa, menfaate karşı en ufak bir meyil taşımayan kamil insanlardan biri idi.       Gelişigüzel hâdiselerin arkasından sürüklenmezdi.         Kanaatları ve ölçülerinden taviz vermezdi.                 Akif, sadece bir köşeye çekilip düşündüklerini ve duyduklarını yazmakla kalan bir şâir değildi.                 Çok azim sahibi idi.  Bir kere bir şeye azmetti mi. artık onu yapmak mesele değildi.         Vefakârlığı müstesna derecede idi.                 Dostluğuna bihakkın güvenilirdi.                 En yakın arkadaşları ve çevresi başta olmak üzere haksızlık kime yapılırsa yapılsın, tahammülü yoktu.                 Vefasızlık, nazarında en büyük namertlikti.  Yalnız insanlara karşı değil, Allah'ına, Peygamberine, milletine, vatanına karşı da vefakârdı.                 Çok mütevazı idi.                 Kibir, insanlara tepeden bakmak hayatında yoktu.                 "Sözüm odun gibi olsun Hakikat olsun tek"  Dese de, o gönül insanıydı. Gösterişi hiç sevmezdi. Sırası gelmeyince ilmini bile ortaya koymazdı. Çok büyük İzzet-i nefis sahibiydi. Bütün hayatında hiçbir defa hiçbir kimseye karşı en ufak bir zillet göstermemişti. İzzet-i nefsini rencide edecek ufak bir söze, ufak bir muameleye, hattâ ufak bir bakışa bile tahammül edemezdi. Şeref ve haysiyetine bütün ömrü hayatında toz kondurmamıştır. Son derece metin bir adamdı. Yeis, korku nedir bilmezdi. Söze büyük kıymet verir, verdiği sözü mutlaka yerine getirirdi. Günümüzde kim konuştuğu gibi, yazdığı gibi yaşıyor? Şimdi Akif gibi insanlara, Akif gibi yaşayanlara, Akif gibi lügatında riya olmayan insanlara o kadar ihtiyacımız var ki. Rahmet olsun o güzel insana...