TÜRK HALK KÜLTÜRÜNDE DUVAK- 2 Ana yaşmağı bağlandıktan sonra duvağın üzerine kırmızı veya sarı renkte olan "poşu" örtülür. Buna "Duvağın Alı" denir. Areyçin'i tamamen kapatan poşunun üzerine gelinin çeyiz sandığındaki renkli, oyalı, pullu, İncili olanlarından kat kat yapılan en az dokuz yemeni dokuz kat halinde duvağın etrafına çember şeklinde sarılır. Üzerine kırmızı veya yeşil kıvrak örtülür. Yüreği ciğerpare ana, kıvraktı gelin kızına seslenir.  Evimizin önü düze  Ağlamıya geldim size  Oniki ayda iki bayram  O da garalı geldi bize  Kıvraklı duvak telli simle de süslendikten sonra sıra gelinin altınına, incisine gelir. Ne kadar yarımlık, çeyrek, gramise gerdanlık altını varsa duvağın ön kısmına sıralanır.  Ayağında mıhlı kundura, bacağında enlere şalvar, sırtında peşli üç etek onun üzerinde siyah düz kadife ceket ile yaldır yaldır yanan gelin, sanki "Ebem Kuşağı'ndan bin renge boyanmıştır.  Salavatla kalkan gelin sarılır bacısının boynuna da basar ağıtın kösteğine!... Gelinin gözlerinden akan yaşlan "Telli Duvak" sır etmektedir. Ana kucağından, baba ocağından uzakta olan büyük bacısının zaten yüreği yaralıdır. Bacım gurbeti bizim için yapmışlar  Çatısını bek muntazam çatmışlar  Ölümünen ayrılığı tartmışlar Bacım..  Elli dirhem ağır gelmiş ayrılık. "Düğün evinde herkes kendi ağıtını ağlar! Derler.   Doğrudur, İçerde iki göz, iki çeşme...  Dışarıda gelin atı kişnemekte. Eyerlenmiş, dokuma heybe veya yastık namazla ile donatılmış al at, al duvaklı gelini beklemektedir. Gelinin kuşağını en küçük kardeşi bağlar. Kardeşine düğün kahyası töre verir.  Konu komşusuyla, eş ve dostuyla vedalaşan allı gelin son kez anasının boynuna sarılır. Kara başlı, sofrası aslı, gözü yaşlı ana için, bir anlamda sahipsizlere vardır ayrılık Kışın kışında yorgansızlık  Yazın yazında ayransızlık  İmanıma da kar eyledi Yavrum! Emsalin içinde sahipsizlik. Bu  Otururken bir taş değdi dizime  Yayılırken kurt seğirtti kuzuma  Ben de yanarım kaderime yazımas